Effecten van verbrakking op de ontwikkeling van waterplanten in landbouwsloten

Onlangs zijn, in het tijdschrift Freshwater Biology, de resultaten gepubliceerd van onderzoek naar de effecten van verbrakking op de ontwikkeling van waterplanten in landbouwsloten.

Hieruit is gebleken dat brakke condities de ontwikkeling en groei van waterplanten in sloten bemoeilijken. In sediment met een hoog zoutgehalte is de vestiging van waterplanten lager. Een groot verschil in zoutgehalte tussen de bodem en de waterlaag beïnvloedt de competitie tussen waterplanten en andere primaire producenten en heeft daarmee een grote invloed op de samenstelling van de onderwatervegetatie. Onder zeer voedselrijke condities leidt verhoging van het zoutgehalte tot verminderde competitie met draadalgen en daarmee tot een sterkere groei van waterplanten. Vooral Smalle waterpest is hierin relatief succesvol.

De resultaten indiceren dat de ontwikkeling van Smalle waterpest in brakke sloten, positiever zou mogen worden beoordeeld dan doorgaans het geval is (als zijnde een invasieve soort). Voor de vestiging van macrophyten lijkt het verder een meerwaarde als (de waterbeheerder) het verschil in zoutgehalte tussen bodem en waterlaag gedurende het groeiseizoen tijdelijk beperkt. Voor de vestiging van waterplanten in brakke sloten zou niet enkel naar het zoutgehalte moeten worden gekeken. Interacties met andere sleutelfactoren zijn juist van belang waaronder het reduceren van de voedselbeschikbaarheid in de bodem en de begrazingsdruk en bioturbatie door grote vissen.

Het onderzoek werd uitgevoerd door Mandy Velthuis (Radboud Institute for Biological and Environmental Sciences (RIBES) in samenwerking met Gijs van Dijk en Fons Smolders (B-WARE Research Centre), Lisette de Senerpont Domis en Sven Teurlincx (Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW)).

Bron: bericht van 2 februari 2023 op LinkedIn.