Stikstofdepositie en natuur: effecten en herstelmaatregelen
De sterk toegenomen atmosferische stikstofdepositie sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw heeft geleid tot een sterke aantasting (o.a. verzuring en eutrofiëring) van natuurterreinen in Nederland. Brongerichte maatregelen hebben vanaf 1993 tot 2003 geresulteerd in een flinke reductie van de stikstofemissies en –depositie (voornamelijk van gereduceerd N), maar de kritische depositiewaarde (KDW) voor stikstof wordt voor vele natuurtypen vaak nog fors overschreden. Door het uitvoeren van herstelmaatregelen wordt getracht deze negatieve effecten van atmosferisch stikstof te verlichten.
Om kennisuitwisseling tussen onderzoek, beleid en beheer te stimuleren organiseert Onderzoekcentrum B-WARE, in samenwerking met de afdeling Aquatische Ecologie en Milieubiologie van de Radboud Universiteit Nijmegen, een cursus over de effecten van stikstofdepositie op natuur en welke mitigerende maatregelen genomen kunnen worden om deze effecten te beperken. Deze kennis is van groot belang voor de praktische uitvoering van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) in het kader van de bescherming van de biodiversiteit in Natura 2000-gebieden.